Poniższa historia pochodzi z mającej się ukazać w języku polskim książki "Rozkwit Serca":
"Znam Vishama odkąd miał trzynaście lat. On, Amal, Rose i ja, byliśmy dobrymi przyjaciółmi i pozostawaliśmy nierozłączni. Visham był żywotny, zabawny i bardzo szczery. Chodziliśmy do szkoły pomaturalnej w Rose-Hill i czasami opuszczaliśmy zajęcia, i szliśmy do Niego lub do mnie do domu, jednak nigdy nie mieliśmy problemu z nauczycielami. Wkrótce, opuścił On szkołę i rozpoczął szkolenie zawodowe w Vaqua. Nadal pozostaliśmy jednak dobrymi przyjaciółmi i spotykaliśmy się w niedziele. Mandir (świątynia) w Vaqua fascynował Swamiego. Na początku nie byłem specjalnie zainteresowany pójściem tam, gdyż uważałem, że najlepszą formą modlitwy jest służba ludzkości. On jednak, chciał uczęszczać na bhajany, więc pewnej niedzieli, poszedłem z nim pierwszy raz i od tamtego czasu, chodziliśmy tam regularnie.Pewnego dnia, Swami przestał dawać mi vibhuti. Nie zapytałem, dlaczego i nie przykładałem do tego zbyt wiele uwagi.
Pewnego razu spytał mnie: „Czy wiesz, dlaczego od roku nie dałem Ci żadnego vibhuti?”
Kiedy odpowiedziałem, że nie wiem, On powiedział: „Bo go nie potrzebujesz. Jest ono ważne jedynie dla ludzi, którzy nie rozumieją znaczenia vibhuti.”
Swami jest nieustającym przypomnieniem, że wszystkie nasze materialne przywiązania nieuchronnie obrócą się w proch."PS
Powyższe zdjęcie przedstawia Swamiego Vishwanandę podczas materializacji Vibhuti, Świętego Prochu. Zwróćcie uwagę na kule energii wokół Swamiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz